Oh wat heb ik een lol met mezelf vandaag. Beginnend met de ochtenddienst met 10 zusters van het klooster, ontbijt met een schat van een zuster uit Indonesië en krachtige Ik die een witte hond op de berg ontmoet en die ik ferm en duidelijk wegstuur!
De lol om de eikels die van de bomen vallen en gewoon steeds in mezelf zelf zeg: het zijn maar eikels die eikels en onder mijn bergschoenen zo verpulvert. Wat een eikels!
Verder valt er heel veel op z’n plek. De ontroering om mijn verbondenheid met Chiara en Francesco te voelen en waar het om gaat. Het lijden, toen ik begreep dat ze beiden gemediteerd hebben op het lijden en de wonden van Christus, dacht ik dat heb ik nog nooit gedaan. Maar vandaag realiseer ik me dat ik al mijn hele leven mediteer over lijden en dat dit mijn antwoorden ook zijn. Lijden kun je langs je af laten glijden, het hoeft geen enkele invloed te hebben op hoe je je voelt. Het mag je juist verbinden met een diepe liefde, echte warmte en gemak waarmee je uitreikt naar de ander.
Dan staat mijn Oost Duitse vriendin weer voor de deur. Zeldzaam chagrijnig, gesloten mens dat zich steeds zorgen maakt. Ben even van mijn a propos maar dan drink ik lekker mijn thee en vraag of ze ook plezier heeft onderweg. Dit is blijkbaar een hele rare vraag want ze weet niet wat ze moet antwoorden…
Ga douchen, boodschappen doen en ja, ik hoef van mezelf niet met haar te eten en net alsof oh wat hebben we het leuk te doen. Echt, hoe erg kan iemand het met zichzelf hebben, zo ondankbaar en niet ontvangend. Elisa merkt terecht op dat ik door haar nog meer geniet van het feit dat ik geniet.
Lekkere salade met kikkererwten. Perensap, thee en een toetje. Vroeg op bed met mijn boekje over Santa Chiara.
Blij dat ik mama gebeld heb in het ziekenhuis. Het voelt of mijn gebeden voor het helen van haar ziel beantwoord zijn. Ze is achteruit aan het gaan en toch is het:” geniet en volgend weekend wil ik al je foto’s zien!” Hoop dat ze het haalt. Grapte vandaag met Elisa dat ik knuffels over afstand geef, doe ik echt, geloof daar echt in, als je je even helemaal verbind met iemand dat de ander dat oom meekrijgt, meteen of later, net alsof de energie voor iemand klaar staat.
Zo ik geniet van het uitzicht:
Ik geniet van het dorpje:
Heb lol met mijn schaduw met en zonder hoedje:
Geniet van mijn twee capucinno’s. Zonder foto vandaag.
Geniet van de dieren op mijn pad: de hond die ik durf weg te jagen, de das die oversteekt, de fazant die weg vliegt, de salamanders/hagedissen die genieten van de zon, van de gele, witte, blauwe, bruine vlinders, van de poezen in het dorp en mijn lunch maatje:
Geniet van de olijfbomen, van de velden, van de vruchten aan de bomen:
Geniet van het zonnetje onderweg, waar ik lekker in lig te soezen en mama bel.
Geniet van mijn thee, mijn avondeten, mijn toetje en van de zonsondergang:
Kortom: genieten van wat er allemaal is.
