Het is maandag 21 september en na een lange dag gisteren nu een easy day. Alhoewel het lijf heeft moeite met klimmen na gisteren. Het bos is ook niet mijn favoriet: dennenbomen. Dan klinkt er in mij: “in het duisternis der bossen…”. Niks voor mij dus. Later zijn het mega beuken, maar nog geen beukennootjes. Ben pas happy als ik naar beneden ga of recht ga door varens en lagere bomen.
Vanmorgen om 6 uur en om half 8 de vespers meegemaakt in de kloosterkerk. Heerlijk sfeer snuiven en de klanken door me heen laten gaan van de 16 monniken. Rococco kerken zijn niet echt mijn favoriet, maar het went. Daarna tas inpakken, wandelkleren aan en ontbijten.
Het Italiaanse ontbijt is ook wat: cake, taarten, zoetigheid. Laat het allemaal links liggen vanwege mijn ” delicate” gestel. Grapje van mijn eveneens glutine allergische gastvrouw in het lavendel paradijs: delicata!
En ja, zelfs de sporen van gluten in de rijstmix van eergisteren is dus al teveel. Nog meer oppassen dus.
Al met al valt de route reuze mee vandaag en geniet ik op mijn terrasje bij Giardino van het goede leven. In de kerk hier tegenover is een begrafenis, wat maakt dat ik nog meer het gevoel heb dat ik spijbel en geniet van een goed leventje als pelgrim. Heel wat anders dan Sab-bekaf-in-de-regen gisteren.
Geen puf voor eten, moe en op om 8 uur onder de wol.
Van moment tot moment gaan en me niet druk maken over morgen of over wat dan ook. Stil is het nooit in me, maar kan wel de gedachten terug brengen naar nu, voelen in het nu, luisteren in het nu. Dan dwaal ik weer weg en dan is het een hert, een vogel of een stijgend pad dat me weer naar nu haalt.
Ben ook wel erg benieuwd hoe het is om dit in het voorjaar te lopen. De herfstkleuren beginnen nu langzaam te komen. De beekjes zijn miezerige stroompjes en de varens zijn net zo hoog als ik. Een braam, een walnoot, een kastanje, heel veel rozenbottels, de vruchten van het seizoen.
Bij iedere regenbui koelt het ook meer af. Vandaag kwam de temperatuur niet boven de 20° en zit ik graag in de zo’n. Dat is wel anders geweest… Zit nu natuurlijk ook hoger dan in de Povlakte dat scheelt ook. Dit is wel mijn soort weer, lekker in de zo’n, fris windje en heel helder.
Nu de moed voor morgen vinden, er zit niks anders op als halverwege dicht is.
Slapen in het klooster of bij de Franciscanen. Denk het eerste en dan evt. een dagje bijkomen .
